Dzika róża – skarbnica zdrowia i urody w przyrodzie
Dzika róża, znana również jako róża dzika czy róża ślazówka, to nie tylko piękny i powszechnie występujący krzew, ale także prawdziwa skarbnica zdrowia oraz urody. Od starożytności doceniana za swoje właściwości lecznicze i kosmetyczne, stanowi ważny element medycyny ludowej oraz kosmetologii. W niniejszym artykule przyjrzymy się historii dzikiej róży, jej wyglądowi, występowaniu, a także szerokiemu wachlarzowi zastosowań w dziedzinie zdrowia i pielęgnacji urody.
Historia dzikiej róży
Dzika róża, znana również jako róża dzika, róża pszczoła lub róża ślazówka (Rosa canina), jest krzewem z rodziny różowatych, którego historia sięga tysięcy lat. Dzika róża była uprawiana już w starożytnym Rzymie, gdzie uważano ją za symbol miłości i piękna. W mitologii rzymskiej róża była związana z boginią miłości, Wenus, a w mitologii greckiej – z Afrodytą. W średniowieczu róża dzika była używana jako roślina lecznicza, a także jako składnik perfum i kosmetyków.
Przeczytaj także: Trawa Cytrynowa: Zapach Azji w Twoim Domu i Ogrodzie
Występowanie dzikiej róży
Dzika róża jest szeroko rozpowszechniona na półkuli północnej, szczególnie w Europie, Azji Zachodniej i Afryce Północnej. W Polsce róża dzika jest pospolita w całym kraju, występując na przydrożach, polanach, łąkach, wzgórzach, w lasach liściastych i mieszanych. Preferuje wilgotne, żyzne i przepuszczalne gleby, a także stanowiska nasłonecznione lub półcieniste.
Wygląd dzikiej róży
Dzika róża jest krzewem o wysokości od 1 do 3 metrów. Posiada cienkie, łukowato wygięte pędy, pokryte licznymi, zakrzywionymi kolcami. Liście są nieparzysto pierzaste, składają się z 5-7 jajowatych lub eliptycznych listków o piłkowanym brzegu. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w luźne kwiatostany, o średnicy 4-6 cm, z pięcioma płatkami o barwie białej, różowej lub czerwonej. Kwitnienie przypada na okres od maja do lipca. Owoce dzikiej róży, zwane owocami szypułkowymi, są kulistymi, jaskrawoczerwonymi jagodami o średnicy 1-2 cm, zawierającymi nasiona.
Właściwości lecznicze dzikiej róży
Dzika róża jest ceniona ze względu na swoje liczne właściwości lecznicze. Owoce są bogate w witaminę C, prowitaminę A, witaminy z grupy B, flawonoidy, karotenoidy, kwasy organiczne, garbniki, pektyny, sole mineralne i oleje eteryczne. Dzięki tym składnikom dzika róża wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwutleniające, wzmacniające układ odpornościowy, moczopędne, przeczyszczające i łagodzące bóle stawów.
W medycynie ludowej stosowano napary i wywary z owoców dzikiej róży jako środek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy, przeciwzapalny, wzmacniający, przywracający równowagę hormonalną, na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, przy infekcjach dróg moczowych i układu oddechowego.
Zastosowanie dzikiej róży w kosmetyce
Dzika róża od wieków jest używana w kosmetyce ze względu na swoje właściwości nawilżające, regenerujące, przeciwzapalne i odmładzające. Wyciągi z owoców i płatków kwiatów są częstym składnikiem kremów, maseczek, toników, balsamów i olejków do pielęgnacji twarzy, ciała i włosów. Olej z nasion dzikiej róży, zwany olejem różańcowym, jest szczególnie ceniony w kosmetyce, gdyż zawiera wysokie stężenie kwasów tłuszczowych, witamin, antyoksydantów i składników mineralnych, które wspomagają regenerację i odżywienie skóry, redukcję zmarszczek, blizn, przebarwień, rozstępów i podrażnień.
Zobacz także: Słonecznik: Tajemnice Rośliny pełnej Słońca